26.11.2024r. wszyscy uczniowie klas ósmych wraz z paniami: Urszulą Baron-Gochą, Zofią Dziaczuk, Beatą Lewandowską, Małgorzatą Małaczyńską i Anną Smerd wyjechali do Muzeum Pamięci Narodowej w Auschwitz-Birkenau.
To miejsce jest niezwykłe, dlatego nasza młodzież przygotowywała się do tej lekcji od kilku tygodniu na zajęciach: j.polskiego, godzinach wychowawczych czy historii. Wyjazd ten to nie tylko lekcja wiedzy, ale przede wszystkim duży ładunek emocjonalny, czego uczniowie doświadczyli, właśnie tam na miejscu, podczas spaceru po terenie Obozu.
Obóz Auschwitz stał się dla świata symbolem terroru i ludobójstwa. Utworzony został przez Niemców w połowie 1940 r. na przedmieściach Oświęcimia, włączonego przez nazistów do Trzeciej Rzeszy. Bezpośrednim powodem utworzenia obozu była powiększająca się liczba aresztowanych masowo Polaków i przepełnienie istniejących więzień. Pierwszy transport Polaków dotarł do KL Auschwitz 14 czerwca 1940 r. z więzienia w Tarnowie. Początkowo miał to być kolejny z obozów koncentracyjnych, tworzonych przez nazistów już od początku lat trzydziestych. Funkcję tę Auschwitz spełniał przez cały okres swego istnienia, także gdy od 1942 r. stał się równocześnie jednym z ośrodków nazistowskiego planu wymordowania Żydów zamieszkujących okupowane przez III Rzeszę tereny.
W 1944 r., w szczytowym okresie działania, obóz składał się z trzech części: Auschwitz I, Auschwitz-Birkenau oraz Auschwitz III.
Wszystkie obozy i podobozy Niemcy odizolowali od świata zewnętrznego i otoczyli ogrodzeniem z drutu kolczastego. Teren administrowany przez komendanta i kontrolowany przez esesmanów zajmował powierzchnię 40 kilometrów kwadratowych.
Miejscową ludność, Polaków i Żydów mieszkających w sąsiedztwie tworzonych obozów wysiedlono. Część ich domostw wyburzono, a w pozostałych zamieszkali oficerowie i podoficerowie SS z załogi obozowej i ich rodziny. Na terenie przyobozowym władze obozowe zorganizowały zaplecze techniczne obozu, warsztaty, magazyny, biura a także koszary dla esesmanów.
Nasi uczniowie odbyli 3,5 godzinną lekcję w ciszy i skupieniu, słuchając z wielką wrażliwością tego, co opowiadali przewodnicy. Taka wycieczka uczy wielkiej pokory, tolerancji, wyrozumiałości wobec tego co się w tym momencie posiada, ponieważ może się okazać, że za chwilę to wszystko można stracić, ale także ogromnej MIŁOŚCI wobec drugiego człowieka.
Hasłem przewodnim obozu jest, ale i kolejnych pokoleń młodych ludzi powinno by: BUDUJEMY PAMIĘĆ!
Pamięć nie jest dana raz na zawsze. W chwili, gdy odchodzą kolejni naoczni świadkowie i ocaleni, musimy wspólnie starać się ją budować, na tym co nam pozostanie: relacjach byłych więźniów i autentycznych przedmiotach, które są dowodem historii i życia osób z nią związanych. Nie można dopuścić, aby ta historia się powtórzyła. Nie można dopuścić, aby śmierć ponad miliona ludzi, w tym kobiet, dzieci i osób starszych poszła na marne.
